The night(mare) before departure.

2 augustus 2014 - Los Angeles, California, Verenigde Staten

Alweer vrijdagavond dat ik dit schrijf... Wat is de tijd voorbij gevlogen. Maarja, wel nog naar school voor de laatste les, mijn certificaat ophalen en alle geweldige mensen op Kaplan gedag zeggen. Het was raar om daar rond te lopen voor de laatste keer, want zo voelde het niet. Voor mij voelde het alsof ik hier zou blijven voor een lange tijd, maar helaas heb ik dat geluk dan weer net niet. Maar het is niet anders. Voordat ik mijn certificaat kreeg, moest ik eerst mijn boeken inleveren en een vragenlijst over de school, accommodatie etc. invullen. Voor mij was de uitslag zeer positief, want ik heb het op Kaplan heel erg naar mijn zin gehad, geweldig zelfs, en mijn gastgezin heeft me ook geholpen aan deze supergeweldige ervaring om nooit te vergeten. Nadat ik vooral mijn lerares, de activiteiten coördinator en een andere coole gast had bedankt en afscheid had genomen, ging ik maar naar huis. De laatste keer Westwood voor voorlopig. De laatste keer de 761 bus nemen wat weer een uur rijden was vanwege verkeer en de bus waarin weer een niet zo fris ruikende dakloze zat. De bus waarin ik weer eens half in slaap viel, maar waar niemand het boeit wat je doet, zolang je maar rustig bent en fris ruikt. Ik heb rare, aardige en irritante mensen hier meegemaakt, maar LA is een geweldige stad. Maar oke, genoeg dramaqueen gespeeld. Toen ik thuis kwam, dumpte ik wat spullen en nam wat te drinken voordat ik weer op pad ging. Ik wilde namelijk shoppen, maar ik kon de fietsen niet gebruiken en ik kon niet afgezet worden. Dan maar een halfuur lopen, alsof ik dat al niet genoeg heb gedaan. Gelukkig was dit het waard, want ik heb wel wat dingen gekocht, waaronder ook wat duurdere dingen wat ik normaal nooit doe, en dan nog geld over? Ja dat had ik, een meisje dat wel van shoppen houdt, niet verwacht. Morgen op het vliegveld dan maar, want ik heb geen zin om weer alles om te ruilen. Het is weer bedtijd. Morgen staat me weer een 11 uur lange vlucht naar München te wachten, waarna ik weer 1.5 uur kan zitten naar Rotterdam, hoewel ik graag had willen blijven in de City of Los Angeles.